ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDCs) یکی از پرمباحثهترین ایدهها در آینده پول هستند. دولتها و بانکهای مرکزی در سراسر جهان در حال بررسی CBDCs به عنوان راهی برای مدرنسازی ارزهای سنتی برای عصر دیجیتال هستند.
اما آنها دقیقاً چه هستند، چگونه از ارزهای رمزپایه متفاوت هستند و چرا اهمیت دارند؟
مبانی
یک CBDC شکل دیجیتالی از ارز رسمی یک کشور است که مستقیماً توسط بانک مرکزی آن کشور صادر و پشتیبانی میشود. برخلاف بیتکوین یا اتریوم که غیرمتمرکز هستند و بر روی شبکههای بلاکچین بدون یک مرجع مرکزی اجرا میشوند، CBDCs بهطور کامل توسط دولتها کنترل میشوند.
اینگونه فکر کنید: اگر پول نقد به صورت فیزیکی وجود دارد و پول بانک تجاری در حساب چک شما وجود دارد، یک CBDC همان پول رسمی است: فقط به طور ذاتی دیجیتال.
چگونه CBDCs از ارزهای رمزپایه متفاوت هستند
این ساده است که CBDCs را با ارزهای رمزپایه اشتباه بگیرید زیرا هر دو در فضای دیجیتال زندگی میکنند. اما تفاوتها کلیدی هستند:
-
کنترل: ارزهای رمزپایه مانند بیتکوین غیرمتمرکز هستند، در حالی که CBDCs توسط بانکهای مرکزی صادر و تنظیم میشوند.
-
ثبات: CBDCs به ارزش ارز ملی متصل هستند، برخلاف داراییهای رمزپایه که میتوانند در قیمت به شدت تغییر کنند.
-
هدف: ارزهای رمزپایه اغلب به عنوان داراییهای سرمایهگذاری یا ابزارهای مالی غیرمتمرکز عمل میکنند. CBDCs برای عملکرد به عنوان پول قانونی برای تراکنشهای روزمره طراحی شدهاند.
به طور خلاصه، ارزهای رمزپایه بر استقلال از دولتها تکیه دارند، در حالی که CBDCs نمایانگر ورود مستقیم دولتها به حوزه مالی دیجیتال هستند.
چرا دولتها در حال بررسی CBDCs هستند
ایده پشت CBDCs ساده است: کارایی پرداختهای دیجیتال را به سیستمهای پول رسمی بیاورید. برخی از عوامل اصلی شامل:
-
شمول مالی: ارائه یک روش پرداخت دیجیتال ساده برای جمعیتهای بدون بانک.
-
تراکنشهای سریعتر: کاهش زمان تسویه برای پرداختهای داخلی و بینالمللی.
-
ابزارهای سیاست پولی: ارائه کنترل دقیقتر به بانکهای مرکزی بر عرضه و توزیع پول.
-
کاهش وابستگی به پول نقد: حرکت به سوی یک اقتصاد دیجیتالتر در حالی که کنترل حاکمیتی حفظ میشود.
تأثیر احتمالی CBDCs
CBDCs میتوانند نحوه حرکت پول در سراسر جهان را تغییر دهند. برای مصرفکنندگان، ممکن است به معنای تراکنشهای ارزانتر، سریعتر و امنتر از طریق کیف پولهای دیجیتال باشد.
برای کسبوکارها، میتوانند تجارت بینالمللی را با حذف واسطهها، کاهش زمان تسویه و کاهش هزینهها سادهتر کنند. اینها برخی از مزایایی هستند که در حال حاضر به پذیرش رمزنگاری دامن میزنند.
در عین حال، CBDCs سوالات مهمی برای اکوسیستم وب ۳ گستردهتر مطرح میکنند. از آنجا که تراکنشها توسط مقامات مرکزی ثبت میشوند، منتقدان استدلال میکنند که دولتها میتوانند به دید بیسابقهای از عادات خرج کردن فردی دست یابند.
این سطح از کنترل با غیرمتمرکز بودن ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاکچین در تضاد است و بحثهایی را در مورد مقررات رمزنگاری و حاکمیت مالی برمیانگیزد. توازن کارایی با حفظ حریم خصوصی کاربر یکی از بزرگترین چالشها خواهد بود زیرا CBDCs به واقعیت نزدیکتر میشوند.
نتیجهگیری نهایی
CBDCs نمایانگر تغییر بزرگی در نحوه کارکرد پول در آینده هستند. برخلاف ارزهای رمزپایه که سیستمهای سنتی را به چالش میکشند، CBDCs هدف دارند که آنها را دیجیتالیزه کنند: ارزهای پشتیبانی شده توسط دولتها را به عصر دیجیتال بیاورند.
همانطور که بانکهای مرکزی از چین تا اروپا با برنامههای آزمایشی آزمایش میکنند، یک چیز روشن است: CBDCs دیگر فقط یک نظریه نیستند. آنها به سرعت در حال تبدیل شدن به بخش مرکزی گفتگو در مورد آینده مالی هستند.