بلاکچین چیست و چگونه کار می‌کند؟

یک چیز که همه آن‌ها را به هم متصل می‌کند؛ بلاکچین! مگر اینکه زیر سنگ زندگی کرده باشید، باید نام بلاکچین را شنیده باشید. یک عنصر اساسی در دنیای رمزارزها، بلاکچین دارایی‌های دیجیتال را همان‌طور که می‌شناسیم متحول کرده است. اگر مشتاق به شروع سفری برای کشف بیشتر درباره کریپتو هستید، با مانعی روبرو خواهید شد که ابتدا باید بر آن غلبه کنید. و این به این دلیل است که برای درک رمزارزها، ابتدا باید هنر درک بلاکچین و نحوه کار آن را بیاموزید.

 

بلاکچین چیست؟

از زمان تولد بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹، فناوری بلاکچین برای ابزارهای مالی متعددی استفاده شده است. دیفای، DApps، NFTها، قراردادهای هوشمند و سایر سکه‌های کریپتو همگی از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند. اما دقیقاً بلاکچین چیست؟

برای ساده نگه‌داشتن: بلاکچین یک پایگاه داده است که بین نودهای یک شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته می‌شود. آن را به عنوان یک رکورد کتابخانه عمومی در نظر بگیرید که برای همه قابل دسترسی است. بلاکچین به خاطر نقش خود در رمزارزها شناخته شده است، جایی که یک رکورد امن و غیرمتمرکز از تراکنش‌ها را نگه می‌دارد.

 

غیرمتمرکزسازی در بلاکچین چیست؟

غیرمتمرکزسازی در بلاکچین را می‌توان در چند بخش توضیح داد:

فناوری دفتر کل غیرمتمرکز

بلاکچین اساساً یک فناوری دفتر کل غیرمتمرکز است که تراکنش‌ها را در چندین کامپیوتر ثبت می‌کند. برخلاف پایگاه‌های داده متمرکز سنتی که توسط یک نهاد واحد مدیریت می‌شوند، بلاکچین بر روی یک شبکه همتا به همتا عمل می‌کند. هر شرکت‌کننده (یا نود) در شبکه یک نسخه از کل دفتر کل را نگه می‌دارد، که شفافیت را تضمین می‌کند و خطر دستکاری یا تقلب در داده‌ها را کاهش می‌دهد.

تراکنش‌های دائمی و شفاف

یکی از ویژگی‌های تعریف‌کننده بلاکچین، تغییرناپذیری آن است. هنگامی که یک تراکنش در یک بلوک ثبت و به زنجیره اضافه می‌شود، نمی‌توان آن را تغییر داد یا حذف کرد. این تغییرناپذیری از طریق هشینگ رمزنگاری و مکانیزم‌های اجماع به دست می‌آید. شفافیت یکی دیگر از مزایای کلیدی است، زیرا همه تراکنش‌ها برای همه شرکت‌کنندگان در شبکه قابل مشاهده است و اعتماد و مسئولیت‌پذیری را تقویت می‌کند.

امنیت رمزنگاری

بلاکچین از تکنیک‌های رمزنگاری پیشرفته برای ایمن‌سازی داده‌ها استفاده می‌کند. هر تراکنش رمزگذاری شده و با استفاده از یک هش رمزنگاری به تراکنش قبلی متصل می‌شود. این اطمینان می‌دهد که تغییر هر تراکنش نیاز به تغییر همه تراکنش‌های بعدی دارد، که دستکاری داده‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند. کلیدهای عمومی و خصوصی نیز برای احراز هویت و مجوز تراکنش‌ها استفاده می‌شوند و لایه‌ای اضافی از امنیت را اضافه می‌کنند.

درک بلاکچین و اجزای آن

 

فناوری بلاکچین به عنوان یک سیستم انقلابی ظاهر شده است که زیربنای برنامه‌های مختلف، به ویژه در بخش مالی است. برای درک پتانسیل کامل آن، بیایید به مکانیزم کاری آن، مکانیزم‌های اجماع، انواع شبکه‌های بلاکچین و مزایای آن بپردازیم.

 

بلاکچین چگونه کار می‌کند؟

در هسته خود، بلاکچین یک فناوری دفتر کل توزیع شده است که تراکنش‌ها را در چندین کامپیوتر ثبت می‌کند. این تراکنش‌ها به بلوک‌ها گروه‌بندی می‌شوند، هر بلوک حاوی یک هش رمزنگاری از بلوک قبلی، یک زمان‌سنجی و داده‌های تراکنش است. این زنجیره‌سازی بلوک‌ها تضمین می‌کند که داده‌ها، پس از ثبت، نمی‌توانند به صورت گذشته‌نگر تغییر کنند و یک سیستم امن و شفاف ارائه می‌دهند.

 

هر شرکت‌کننده در شبکه بلاکچین به کل دفتر کل دسترسی دارد و شفافیت را تضمین می‌کند. هنگامی که یک تراکنش جدید رخ می‌دهد، به شبکه پخش می‌شود و پس از تأیید، به یک بلوک اضافه می‌شود. سپس این بلوک به زنجیره موجود اضافه می‌شود و تراکنش را تغییرناپذیر می‌کند.

 

مکانیزم اجماع چیست؟

مکانیزم اجماع یک پروتکل است که اطمینان می‌دهد همه شرکت‌کنندگان در شبکه بلاکچین بر سر اعتبار تراکنش‌ها توافق دارند. این توافق برای حفظ یکپارچگی و امنیت بلاکچین حیاتی است. بدون مکانیزم‌های اجماع، امکان دستکاری دفتر کل توسط بازیگران مخرب وجود دارد که منجر به اختلافات و تقلب می‌شود.

انواع مکانیزم‌های اجماع

چندین نوع مکانیزم اجماع وجود دارد که هر کدام با رویکرد منحصر به فرد خود برای دستیابی به توافق بین شرکت‌کنندگان:

 

اثبات کار (PoW)

این مکانیزم شناخته‌شده‌ترین است که توسط بیت‌کوین استفاده می‌شود. ماینرها برای حل معماهای ریاضی پیچیده رقابت می‌کنند و اولین کسی که آن را حل کند، می‌تواند بلوک بعدی را به زنجیره اضافه کند و با رمزارز پاداش می‌گیرد.

 

اثبات سهام (PoS)

به جای ماینرها، اعتبارسنج‌ها بر اساس تعداد سکه‌هایی که دارند و مایل به "سهام‌گذاری" به عنوان وثیقه هستند، برای ایجاد بلوک‌های جدید انتخاب می‌شوند. این روش نسبت به PoW کمتر انرژی‌بر است.

 

اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS)

این نوع از PoS شامل یک سیستم رأی‌گیری است که در آن دارندگان سکه به تعداد کمی از نمایندگان برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌ها رأی می‌دهند.

 

اثبات اعتبار (PoA)

این مکانیزم به تعداد کمی از اعتبارسنج‌های تأیید شده (مقامات) برای حفظ بلاکچین متکی است. اغلب در بلاکچین‌های خصوصی یا کنسرسیومی استفاده می‌شود که در آن اعتماد بین شرکت‌کنندگان برقرار است.

 

تحمل خطای بیزانسی عملی (PBFT)

در شبکه‌های مجاز استفاده می‌شود، PBFT اطمینان می‌دهد که اجماع با وجود حضور نودهای مخرب، ارائه می‌شود و از طریق بالا و تأخیر کم برخوردار است.

 

مزایای بلاکچین چیست؟

فناوری بلاکچین چندین مزیت ارائه می‌دهد:

 

  • شفافیت: همه تراکنش‌ها در یک دفتر کل عمومی ثبت می‌شوند و شفافیت کامل را تضمین می‌کنند.

  • امنیت: ماهیت غیرمتمرکز و تکنیک‌های رمزنگاری استفاده شده در بلاکچین آن را بسیار امن و مقاوم در برابر دستکاری می‌کند.

  • کارایی: با حذف واسطه‌ها، بلاکچین می‌تواند فرآیندها را ساده کرده و زمان و هزینه تراکنش‌ها را کاهش دهد.

  • تغییرناپذیری: پس از ثبت، داده‌ها نمی‌توانند تغییر کنند و یکپارچگی و قابلیت اطمینان اطلاعات را تضمین می‌کنند.

  • غیرمتمرکزسازی: هیچ نهاد واحدی کنترل بلاکچین را ندارد و خطر شکست متمرکز را کاهش می‌دهد.

 

انواع مختلف شبکه‌های بلاکچین چیست؟

شبکه‌های بلاکچین را می‌توان به چهار نوع اصلی دسته‌بندی کرد:

 

بلاکچین‌های عمومی

این‌ها برای همه باز هستند و کاملاً غیرمتمرکز هستند. بیت‌کوین و اتریوم نمونه‌های بارز هستند. آن‌ها به هر کسی اجازه می‌دهند در فرآیند اجماع شرکت کند و دفتر کل را نگه دارد.

 

بلاکچین‌های خصوصی

دسترسی به شرکت‌کنندگان خاص محدود است. این بلاکچین‌ها در سازمان‌ها برای فرآیندهای داخلی استفاده می‌شوند و کنترل و حریم خصوصی بیشتری ارائه می‌دهند.

 

بلاکچین‌های کنسرسیومی

این‌ها نیمه‌غیرمتمرکز هستند و توسط گروهی از سازمان‌ها مدیریت می‌شوند. آن‌ها مزایای بلاکچین‌های عمومی و خصوصی را ارائه می‌دهند و به طور معمول در همکاری‌های صنعتی استفاده می‌شوند.

 

بلاکچین‌های هیبریدی

با ترکیب جنبه‌های بلاکچین‌های عمومی و خصوصی، بلاکچین‌های هیبریدی امکان شفافیت و کنترل انتخابی را فراهم می‌کنند. آن‌ها برای کسب‌وکارهایی که به فرآیندهای باز و بسته نیاز دارند مناسب هستند.

 

بلاکچین برای چه چیز دیگری استفاده می‌شود؟

خوب، علاوه بر آنچه که در بالا ذکر کردیم، چند چیز دیگر وجود دارد که ممکن است با آن‌ها آشنا باشید وقتی صحبت از استفاده از بلاکچین می‌شود.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند قراردادهای خوداجرا هستند که شرایط توافق به طور مستقیم در کد نوشته شده است. این قراردادها به صورت خودکار اجرا و شرایط را زمانی که شرایط از پیش تعریف شده برآورده می‌شوند، اعمال می‌کنند. بلاکچین تسهیل‌کننده استقرار قراردادهای هوشمند است و امکان اتوماسیون امن و شفاف فرآیندهای مختلف، از تراکنش‌های مالی تا مدیریت زنجیره تأمین را فراهم می‌کند.

کاربردهای فراتر از رمزارز

در حالی که بلاکچین فناوری زیربنایی پشت رمزارزهایی مانند بیت‌کوین و اتریوم است، کاربردهای آن فراتر از ارزهای دیجیتال است. صنایع مانند مالی، بهداشت و درمان، زنجیره تأمین و املاک و مستغلات از بلاکچین برای افزایش امنیت، بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، بلاکچین می‌تواند پرداخت‌های بین‌المللی را ساده کند، اصالت محصولات را تضمین کند و سوابق بیماران را به صورت امن نگه دارد.

افکار پایانی

فناوری بلاکچین با ارائه یک روش امن، شفاف و غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها، بخش‌های مختلف را متحول می‌کند. درک این نکات کلیدی یک درک پایه‌ای از بلاکچین و نحوه کاربرد آن در صنایع مختلف ارائه می‌دهد.

 

با این حال، ما در Toobit امیدواریم که بلاکچین و فناوری بلاکچین را بهتر درک کنید. برای نکات و مقالات بیشتر درباره رمزارزها، چشم خود را به Toobit Academy بدوزید!

 

سلب مسئولیت: این مقاله برای اطلاعات عمومی و اهداف آموزشی ارائه شده است. این مقاله به هیچ وجه نمایندگی یا ضمانتی نیست. نباید به عنوان مشاوره مالی، حقوقی یا حرفه‌ای دیگر تفسیر شود و همچنین به خرید هیچ محصول یا خدمات خاصی توصیه نمی‌شود. کاربران باید مشاوره خود را از مشاوران حرفه‌ای مناسب دریافت کنند. قیمت دارایی‌های دیجیتال می‌تواند نوسان داشته باشد و ارزش سرمایه‌گذاری ممکن است کاهش یا افزایش یابد. همه کاربران به تنهایی مسئول تصمیمات سرمایه‌گذاری خود هستند و Toobit Academy مسئولیتی در قبال زیان‌هایی که ممکن است متحمل شوند ندارد. این مطالب در Toobit Academy نباید به عنوان مشاوره مالی، حقوقی یا حرفه‌ای دیگر تفسیر شود.

ثبت‌نام کنید و بیش از 15,000 USDT کسب نمایید
ثبت‌نام