توکن‌سازی (توکنایز کردن) داده‌ها به چه معناست و چرا بسیار مهم است؟

در عصر تحول دیجیتال، حفاظت از داده‌های حساس به یک نگرانی مهم تبدیل شده است. حملات سایبری، نقض داده‌ها و سرقت اطلاعات در حال افزایش هستند، که کسب‌وکارها و افراد را به دنبال اقدامات امنیتی قوی‌تر سوق می‌دهد. یکی از فناوری‌هایی که در حال برجسته شدن است، رمزگذاری داده‌ها است. اما رمزگذاری داده‌ها دقیقاً چیست و چگونه امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهد؟ در ادامه به مفاهیم اصلی پرداخته و نحوه عملکرد رمزگذاری داده‌ها بررسی می‌شود.

منظور از توکن چیست؟

 

توکن، یک جایگزین دیجیتال برای داده‌های حساس است. به جای ذخیره اطلاعات واقعی، سیستم‌ها آن را با یک رشته یا نماد تصادفی جایگزین می‌کنند. این رشته یا توکن، هیچ ارزش ذاتی ندارد و خارج از سیستم امن بی‌معنی است، این امر آن را به یک گزینه امن‌تر برای حفاظت از داده‌های حساس تبدیل می‌کند.

 

توکن‌سازی (توکنایز کردن) داده‌ها به چه معناست؟

 

توکن‌سازی داده‌ها روشی است که در آن داده‌های حساس مانند شماره کارت اعتباری، شماره تأمین اجتماعی یا شناسنامه شخصی با یک شناسه منحصر به فرد یا توکن جایگزین می‌شوند. این توکن‌ها در یک پایگاه داده جداگانه ذخیره می‌شوند، در حالی که داده‌های اصلی حساس در یک کیف پول امن نگهداری می‌شوند. نکته مهم این است که داده‌های توکن‌سازی شده، کاربرد خود را در سیستم‌ها حفظ می‌کنند بدون اینکه اطلاعات واقعی را در معرض تهدیدات بالقوه قرار دهند.

نحوه عملکرد توکن‌سازی (توکنایز کردن) چگونه است؟

 

فرآیند با دریافت اطلاعات حساس و تولید یک توکن با استفاده از یک الگوریتم که تضمین می‌کند توکن منحصر به فرد است و نمی‌توان آن را برای آشکار کردن داده‌های اصلی معکوس کرد، آغاز می‌شود. خود توکن در یک پایگاه داده ذخیره می‌شود، در حالی که اطلاعات حساس به صورت ایمن در یک کیف پول توکن ذخیره می‌شود. هر زمان که داده‌های واقعی مورد نیاز باشد، می‌توان با تعویض توکن با اطلاعات اصلی در سیستم امن، آن را بازیابی کرد.

مزایای توکن‌سازی (توکنایز کردن)

 

1.  تقویت امنیت: از آنجایی که توکن‌ها هیچ ارتباط معنایی با داده‌های واقعی ندارند، برای هکرها ارزش کمتری دارند.

2. انطباق با قوانین: توکن‌سازی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با قوانین حفاظت از داده‌ها مانند PCI-DSS و GDPR مطابقت داشته باشند.

3.  اختلال ناچیز در سیستم‌ها: توکن‌ها می‌توانند در پایگاه‌های داده و سیستم‌ها بدون نیاز به تغییرات عمده در زیرساخت موجود استفاده شوند.

معایب توکن‌سازی (توکنایز کردن)

 

1. پیچیدگی: اجرای توکن‌سازی به زیرساخت‌های اضافی مانند کیف پول توکن نیاز دارد که پیچیدگی سیستم‌ها را افزایش می‌دهد.

 

2. هزینه: اجرای رمزگذاری می‌تواند به دلیل نیاز به ذخیره‌سازی اختصاصی و پروتکل‌های امنیتی هزینه‌بر باشد.

 

3. محدوده توکن‌سازی: توکن‌سازی بهترین عملکرد را برای انواع خاصی از داده‌ها مانند شماره کارت اعتباری یا شناسایی شخصی دارد، اما ممکن است برای همه انواع داده‌های حساس مناسب نباشد.

کاربردهای توکن‌سازی (توکنایز کردن)

 

• پردازش تراکنش: شرکت‌های کارت اعتباری از تکنولوژی توکن‌سازی برای محافظت از داده‌های پرداخت مشتریان استفاده می‌کنند، این روش به یک استاندارد در صنعت پرداخت تبدیل شده است.

• مراقبت‌های بهداشتی: در مراقبت‌های بهداشتی، پرونده‌های بیمار رمزگذاری می‌شوند تا اطلاعات پزشکی حساس محافظت شود در حالی که همچنان به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی امکان دسترسی به داده‌های ضروری داده می‌شود.

• خدمات مالی: بانک‌ها و سازمان‌های مالی با استفاده از توکن‌سازی، امنیت شماره حساب‌ها و تراکنش‌های مالی را تضمین می‌کنند.

سخن پایانی

 

توکن‌سازی داده‌ها یک روش قوی برای حفاظت از اطلاعات حساس در دنیای رو به رشد دیجیتال است. با جایگزینی داده‌های ارزشمند با توکن‌های امن، کسب‌وکارها می‌توانند اطلاعات حیاتی خود را از تهدیدات بالقوه محافظت کنند، در حالی که همچنان با مقررات حریم خصوصی داده‌ها مطابقت دارند. اگر چه  توکن‌سازی محدودیت‌های خود را دارد اما همچنان یک ابزار قدرتمند در چشم‌انداز امنیت سایبری مدرن است.